Toen het peutertje Aylan levenloos gefotografeerd werd op het strand sprak ik de wens uit dat in het Midden-Oosten mensen met de spirit van Mandela zouden opstaan.
Om het Midden-Oosten uit de ellende te krijgen en op weg naar vrede. En het is net als met rode auto’s: als je er aan denkt kom je ze plotseling tegen.
Dit weekend kreeg ik het verhaal van Ali Abu Awwad voorgehouden. Hij is een voorbeeld van geweldloos werken aan vrede – in zijn geval als Palestijn. En omdat ik in mijn post het beeld van zo’n mens bijna heb neergezet als utopie, heb ik voor jullie twee hoopvolle video’s, met daarin een verhaal dat mensen niet uit elkaar drijft maar naar elkaar toe. Waar hij in gelooft? Dat ze het gelukkigste land op deze planeet kunnen zijn.
Ali Abu Awwad is zelf ontsnapt uit de circel van geweld door – nadat zijn broer gedood werd door Israelische politieagenten – niet te kiezen voor wraak maar voor zijn geweldloze pad naar vrede. Daar gaat ook zijn boek Painful Hope over, dat begin 2016 uit komt. En om in Storytelling termen te spreken: als dit geen elixer is dat hij heeft meegenomen van zijn reis door pieken en dalen.
Welke mensen passen eigenlijk nog meer in dat rijtje van leiders naar vrede?