Dan hebben we er allebei meer!

Mijn jongste van 4 staat in de speeltuin. Met zijn nieuwe vriendje, die nu zegt dat mijn jongste “nu zijn vriend niet meer is!”

Jongste is het daar niet mee eens. En daar heeft hij hele goede argumenten voor.

Hij houdt nu zijn vingers omhoog en begint vriendjes te tellen. 8 vingers houdt hij omhoog. Zijn vriendjes heeft hij geteld, zijn neefjes ook, dan zijn het er nog meer. “En,” dringt hij aan, “als jij mijn vriend bent, en ik die van jou, dan hebben we er allebei nog één bij”.

Stralend kijkt hij zijn nieuwe vriend-af aan, die kijkt alsof hij water ziet branden.

Ik kan het niet laten een beetje te gniffelen.