En daar sta ik weer met mijn mond vol tanden. Het is een buzz-woord waar je alle kanten mee op kunt. Dus waar begin je?
Ik ben er uit. Hier mijn – korte – antwoord op de vraag: waarom zit ik zo op dat Storytelling?
Twee redenen:
1. Ik ben er van overtuigd dat het lot van de wereld afhangt van de kwaliteit van onze Storytelling. Die van jou. En die van mij.
2. Met de Reis van de Held – de basis van Storytelling – kun je van een afstandje kijken naar je eigen leven (waar sta ik en wat gebeurt er) én naar de gebeurtenissen wereldwijd (waar staan we en wat gebeurt er). Even uit de emoties en weer terug met een extra stukje wijsheid.
Beetje abstract? Dan nu concreet.
Het lot van de wereld
Eén voorbeeld waar ik laatst erg enthousiast over was.
De Palestijn Ali Abu Awwad heeft zijn broer verloren, gestorven door toedoen van een Israelische soldaat. Hij heeft geen wraak genomen. Hij vertelt verhalen van vrede, van vergeven, van verdriet, van overleven. Met andere Palestijnen. Met Israëliërs. Die allemaal geliefden verloren hebben. Hij stopt geweld.
Hij had ook kunnen praten over wraak. Kunnen doden onder de “tegenpartij”. Mensen daarin mee kunnen nemen.
Voel je het verschil?
Zijn verhaal zorgt dat mensen naar elkaar toe trekken. En niet (nog verder) uit elkaar groeien.
Nog een voorbeeldje: Mandela. En Gandhi. Er zijn er vast nog meer.
Of het nu gaat om vluchtelingenopvang, om Griekenland, Syrië, het milieu, het komt allemaal op het zelfde neer. Welke verhalen vertellen we? En welke krachten wekken we hiermee tot leven?
Het is er natuurlijk ook in het klein. Wat zeg je tegen je buren, tegen je vrienden? Of over je buren, over je vrienden?
Kijken van een afstandje
Kijken van een afstandje was mijn eerste kennismaking met Storytelling. Ik had een boek. Over De Reis van de Held en over persoonlijke ontwikkeling. Ik zat niet zo lekker, professioneel gezien. En dat is een understatement.
Op een moment als dat kun je bijna niet meer denken. Alleen voelen. Je loopt vast.
Ik ben uit de situatie gestapt. De Reis van de Held heb ik er naast gelegd. Waar was ik? Zat ik in de proloog, wachtend tot mijn avontuur zou gaan beginnen? Of zat ik al veel verder en stond er een draak voor mijn neus, die ik moest gaan verslaan? Of was die draak eigenlijk een mentor, die je iets leert over wat je absoluut wel en wat je absoluut niet moet doen?
Wat moest ik leren? Wat moet ik leren?
Mij hielp dat en helpt dat. Je stapt terug met extra inzicht. En je gaat verder.
Dus?
Dat is het voor mij. Lot van de wereld (OK, beetje zwaar maar waar) en inzicht in het leven.
Heb ik een linkje dat ik kan appen als iemand weer zegt: Waarom Storytelling, Wiets?