Voorpret

De enige die gisteravond vroeg ging slapen was de jongste.

Om 4 uur ’s ochtends staat hij met zijn kussen en knuffel naast ons bed. Ik duw manlief er uit: die legt hem netjes terug.

Hij hoort te blijven liggen tot 7 uur.

Om 6 uur komt hij bij ons liggen. Om kwart over zes is hij foetsie. Hij blijkt te kunnen sluipen en ik vind hem op de bank met een I-pad. Ik stop hem weer in zijn kamer.

Om half zeven heeft hij hulp nodig. Hij is met veel moeite in zijn gespierde Spiderman-pak gekropen en het klittenband op zijn rug moet dicht.

Om het masker op te krijgen, heeft hij ook hulp nodig.

Om 7.01 zit ik beneden.

En ik heb voorpret. Want ooit, als deze vijfjarige 18 is en om 4 uur ’s nachts mijn huis binnen komt strompelen, spring ik om 6 uur op zijn bed. Desnoods met Spiderman-pak. En slapen kan hij dan écht vergeten.

Ha.