Het is zo ver!
Onze derde en laatste zit op zwemles. Met een beetje geluk kan hij in de zomervakantie zwemmen zonder bandjes. Wel handig voor die kleine waterrat.
En hij doet het best goed!
Hij duikt zonder bandjes het ondiepe in, recht naar beneden.
Na 5 seconden drijven op zijn buik, maakt hij het af met twee koprollen onder water.
Als ze rond mogen springen in het water met rubberen gewichtjes, is hij de enige die het voor elkaar krijgt er een hand en een voet doorheen te wurmen en languit gestrekt verder te drijven. Superknap.
Juf bevrijdt hem uit zijn uiteindelijk benarde positie en fronst haar wenkbrauwen.
“Dat was niet de opdracht!”
Terug op de fiets komt het hoge woord er uit: “Zwemmen is niet leuk!”
Wat vreemd is voor een waterrat die al met 18 maanden 100 keer per dag van de steiger het meer in sprong. Waarom vindt hij het niet leuk?
“Je moet doen wat de juf zegt”
Ik stel mijn verwachtingen een beetje bij. Als ik uit ga van twee jaar voor A en B, dan valt het altijd mee.
Toch?
Heerlijk verhaaltje. Heb er kostelijk om gelachen. Maar die twee jaar? Ik help het je hopen.