Een kopje koffie is altijd lekker. Daarom zit ze nu dan ook in het koffiebarretje. Met uitzicht op een groepje kantoormensen met glimmend gepoetste schoenen.
In hun midden zit één meisje met van die goedgelovige oogjes. Naast haar een stevig middelpunt van het gesprek. Het meisje kijkt hem verbaasd aan.
“Bedoel je dat die vluchtelingen elke negen dagen naar een andere gymzaal moeten?” Lees verder Grapje
We staan naast de grootste auto van Hoorn. Ik moet achteruit de weg op om uit te parkeren en zie helemaal niets.
Mijn dochter kijkt bewonderend naar het monster. “Zullen wij er ook zo één nemen?”
Ha! Mogelijkheid-voor-opvoeden. Een lesje over geld. Lees verder Feministische dochter
Toen ik 19 was, 20 jaar geleden (echt? OMG), was “duurzame ontwikkeling” een hot topic.
Voor een mondeling moest ik de volgende tongbreker uit mijn hoofd leren: Lees verder Gedicht voor haar dochter
Die 4-jarige van mij heeft me weer tuk. Op veilige afstand rent hij heen en weer door de aula.
Terwijl hij maar één ding hoeft te doen: jas ophangen.
Stiekem kijkt hij of ik wel reageer. En nee, ik wil níet achter hem aan rennen. Lees verder Nee hoor, dat is níet jouw straf
Jaren geleden volgde ik een cursus waarin de trainer de volgende stelling neerlegde:
“Je kunt alleen iets veranderen aan wat binnen je cirkel van invloed ligt. En alles wat alléén binnen je cirkel van betrokkenheid ligt, kost je energie en heb je geen invloed op. Als je slim bent stop je daar geen energie in. Zo lees ik ook geen krant. En kijk ik geen nieuws” Lees verder Liever geen nieuws
Ik mag naar Amsterdam! Meer specifiek: naar een pand aan de Spaarndammerdijk.
Sinds het afronden van mijn studie kom ik daar niet veel meer. Door Amsterdam lopen vind ik een feestje. Het lijkt wel altijd mooi weer. Al die geveltuintjes zijn prachtig. Brugjes over, langs de grachten.
Dat is een goed idee: ik ga lopen. Drie kwartier heb ik: dat moet lukken. Lees verder Niet verder dan het kampvuur
Afgelopen zaterdag stonden er twee interviews in De Telegraaf die ik met plezier gelezen heb. Eén met Isabel Allende, één van mijn favoriete schrijfsters. Eén met John Grisham. Wie kent hem niet.
Beiden spraken over de positie van en leiderschap door vrouwen. Lees verder Vrouwelijk leiderschap?
We hebben een weekendje Texel achter de rug.
Van “relaxed” (lunchen, wandelen op het strand, zwemmen) tot hard werken (opvoeden).
Dat urenlang zingende gezin met die meegereisde leeuw op het dak? Dat zijn wij niet. Wie wel, trouwens. Lees verder “Was ik vergeten”
In een drukke periode van mijn leven heb ik een gedichtachtig dingetje gemaakt. Uit de grond van mijn hart, dat dan weer wel.
Maandagochtend is het drukke opstartmoment van de week. “Gemoed” past hier bij.
Ook al heeft waarschijnlijk niemand tijd om het te lezen. Lees verder Druk, druk, druk
Omdat ik weet dat een verhaal beter blijft hangen dan een droog feit, vertel ik mijn oudste twee wel eens een verhaal.
Bijvoorbeeld over tanden: Lees verder Zwarte rottende tanden
