“Als ze zijn ingedroogd, mag je zoon weer naar school”.
Aha. Op mijn lijstje van vandaag stond het schoonmaken van mijn hele huis en het schrijven van vier teksten. Verder vouwen en strijken. Wat belletjes en het doorlezen van een door mijn collega gemaakte cursus.
Op mijn bank zit nu een jongetje met waterpokken over zijn hele lijf. Vanaf vrijdag al, maar er is nu verder geen spoortje ziek te bekennen. Lees verder Waterpokken
Je weet dat je een pubermeisje in huis hebt als je haar overal en nergens aantreft met filmpjes van haar favoriete zanger. En dan dezelfde filmpjes keer en keer opnieuw.
Zo is er de lijkbleke operazanger met een voorliefde voor minecraft. Lees verder Emo
“Met de auto?”
Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik manlief aan. Wil hij echt met de auto naar de ouderavond, twee straten verder?
Na een lange strenge blik van mijn kant stapt hij sputterend op de fiets. Hij denkt dat het zo gaat hozen. Ik denk van niet. Lees verder Hoosbui
Boodschappen doen is niet mijn hobby.
Ik ben goed voorbereid. Mijn jongste heeft instructies gehad (luisteren en bij mama blijven), ik heb een lijst met alles wat nodig is voor zijn verjaardag én boodschappentassen in mijn kar.
Wat kan er nu nog mis gaan? Lees verder Winkelravage
Met mijn 5-jarige op weg naar de zwemles. Radio aan, lekker.
Het is weer de tijd van het vervullen van de kerstwensen. “24 kerstpakketten heeft de vorige beller gehad, voor elk jaar dat ze leeft!” schalt de stem van de radiomaker door de auto.
“Dus of je nu 24 kerstpakketten wil, een reis naar Disney of twee nieuwe tieten: het kan allemaal!” Lees verder Twee nieuwe tieten
“Mam, volgens mij word ik te groot”
We gaan een behoorlijk stuk fietsen. Mijn vijfjarige heb ik achterop, in het fietszitje.
Zucht, hij heeft gelijk. Zijn knieën prikken in mijn benen. Zijn voeten zitten in de weg.
Na tien jaar moet het zitje er af. Geen kleuters meer achterop. Lees verder Te groot
Barbecuen gaan we. Het is een zinderend hete, windstille zomerdag.
Voor we van start gaan, heb ik tijd voor de tuin.
Mijn oog valt op mijn brandnetelgier, die twee weken heeft staan rotten in de hoek van de tuin. Een zelfgemaakt brouwsel dat je verdund bij je planten moet gieten. De gier is klaar. Want de stank is ondraaglijk.
Zal ik? Lees verder Ondraaglijk
Vijf minuten te vroeg loop ik het schoolplein op. Niemand kijkt me aan.
Iedereen – geen geintje – gaat volledig op in zijn of haar mobiel. Niet alleen jonge haastige vaders en moeders, ook de opa’s, oma’s en de leidsters van de opvang.
Helemaal connected, ofzo. Lees verder Niemand kijkt
Het viel een beetje op, denk ik.
Eerst gooi je een paar berichten per week op het net en dan … is het stil.
Dat is niet mijn schuld. Maar van een boek dat ik vorig jaar op mijn verjaardag kreeg. Het heet “De eetbare tuin”. Lees verder Vergeten groente enzo
Experimenteren is een hobby van me. Ook als ik kook.
Dus als ik sambal maak, haal ik geen rode pepers, maar een fijne zak met Madame Jeanettes. Op de schaal van 1 tot 10, staat deze dame op 9. Een peper op tien hadden ze bij de toko niet.
Ik kies een puur recept, voor een happy, healthy leefstyle. Geen toegevoegde troep, alles puur natuur. Vitamine C maar ook A, B1, B2, B3 en B6. Nooit meer verkouden, bij dagelijks gebruik. Lees verder Madame Jeanette
